8 WWW. VVSMI TSHOEK.NL HUIS AAN HUIS KRANT - ZOMER 2022 1960 Een weiland veel te klein om voetbalveld te zijn. Gelegen onder aan de dijk, het Smitshoekse voetbalrijk (uit De Nootenbomen van Smitshoek) In de periode rond 1959 werd in de gemeenteraad van Barendrecht gedacht aan het oprichten van een sportvereniging in Smitshoek. Iets op het vlak van korfbal, volleybal en voetbal. Wat precies, was toen nog niet helder. Maar voor de mensen die er woonden en die uiteindelijk aan de slag gingen om wat van de grond te trekken was er maar één echte optie: voetbal. Er werd een stichting opgericht die een veld huurde van boer Bas v.d. Meer. Een leuk initiatief, maar daarmee waren ze er nog niet. Want voor de oprichters Joop Nootenboom, Piet van Doesburg en Ad Barendregt, die het stichtingsbestuur vormden en die zelf ook actief wilden spelen, was het wekelijks improviseren geblazen. Ze kregen te maken met dingen die we nu niet meer voor mogelijk houden. Want je kan je niet voorstellen dat er, voordat er gevoetbald kon worverlegenheid gebrachte gemeente Barendrecht ertoe zette om de boer uit te kopen. Zodat de VV Smitshoek eindelijk de ruimte kreeg voor verdere groei en verbetering van de club. Er werd in die tijd gefluisterd dat het hele verhaal van die boer een beetje is opgeklopt door de toenmalige bestuurders van de club en dat ze eigenlijk zelf de publiciteit hebben gezocht om meer zeggenschap te kunnen krijgen over het land met het speelveld en de kantine. Dat zal waarschijnlijk altijd een geheimpje blijven, wie het echt weet mag het zeggen. den, met een groepje mensen eerst stront moest worden geruimd en kuilen moesten worden gedicht van de paarden die door de eigenaar van het veld, boer Van der Meer, via het speelveld naar een ander stuk grond werden geleid. Dezelfde eigenaar, die ooit zo bereidwillig was geweest om zijn grond aan de voetballiefhebbers en ‘oprichters’ van de VV Smitshoek te verhuren, wilde en moest zijn veehouderij natuurlijk op een efficiënte manier blijven runnen. Voetbal of niet, hij molk in de begintijd van de VV nog zijn koeien die achter het speelveld liepen te grazen. Als hij klaar was met die klus reed hij met zijn tractor en melkwagen over dat speelveld terug naar zijn boerderij bij de dijk. Het interesseerde de man absoluut niet dat er ook gevoetbald moest worden, dus is het niet vreemd dat er op een gegeven moment fikse ophef ontstond over het feit dat hij het presteerde om tijdens een wedstrijd tussen de spelers door te rijden. Want wachten tot na het laatste fluitsignaal was er voor hem niet bij. Dat komt nu lachwekkend over maar zelfs in die tijd was dat echt over het randje. Er werd in de regionale pers honend over geschreven, wat de in BIJ ONS IS IEDER HELD, DE WORDING VAN DE VV SMITSHOEK
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=